Bohdan Wilamowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:wil.jpg|thumb|right|200px|Źródło:''Olsztyn 1945-2005. Kultura i nauka'', Olsztyn, OBN, 2006, s. 340.]]
 
[[Image:wil.jpg|thumb|right|200px|Źródło:''Olsztyn 1945-2005. Kultura i nauka'', Olsztyn, OBN, 2006, s. 340.]]
(1914-1985) - działacz społeczny i polityczny, pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (pseud.: Bohdan Korolewicz)
+
(1914-1985) - działacz społeczny i polityczny, pracownik naukowo-dydaktyczny [[ewim:Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie]] (pseud.: Bohdan Korolewicz)
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi Skurpie w powiecie dziadowskim. W 1933 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Działdowie, a w 1934 r. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze w Toruniu. W 1937 r. ukończył szkołę podchorążych w Komorowie. Po rozpoczęciu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu partyzanckim Batalionów Chłopskich. Był współtwórcą konspiracyjnego [[Instytut Mazurski |Instytutu Mazurskiego]] (1943 r.), członkiem tajnego Związku Mazurów oraz autorem memoriałów (1940 r., 1943 r.) do konspiracyjnych władz polskich w sprawie powrotu Warmii i Mazur do Polski. W tym czasie poślubił Bożenę z Sukertów, córkę Emilii Sukertowej-Biedrawiny. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. W latach 1950-1953 studiował ekonomię w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie  w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra (1954 r.). W 1964  r. uzyskał doktorat z zakresu nauk rolniczych. Habilitował się w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie w 1967 r., gdzie został mianowany docentem (1968 r.), a następnie  profesorem nadzwyczajnym (1973 r.). Zmarł nagle 23 lutego 1985 r. podczas wygłaszania referatu w Kortowie.  
+
Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi [[ewim:Skurpie|Skurpie]]. W 1933 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Działdowie, a w 1934 r. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze w Toruniu. W 1937 r. ukończył szkołę podchorążych w Komorowie. Po rozpoczęciu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu partyzanckim Batalionów Chłopskich. Był współtwórcą konspiracyjnego [[Instytut Mazurski |Instytutu Mazurskiego]] (1943 r.), członkiem tajnego [[ewim:Związek Mazurów|Związku Mazurów]] oraz autorem memoriałów (1940 r., 1943 r.) do konspiracyjnych władz polskich w sprawie powrotu Warmii i Mazur do Polski. W tym czasie poślubił Bożenę z Sukertów, córkę [[Emilia Sukertowa-Biedrawina|Emilii Sukertowej-Biedrawiny]]. W 1945 r. osiedlił się w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. W latach 1950-1953 studiował ekonomię w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie  w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra (1954 r.). W 1964  r. uzyskał doktorat z zakresu nauk rolniczych. Habilitował się w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie w 1967 r., gdzie został mianowany docentem (1968 r.), a następnie  profesorem nadzwyczajnym (1973 r.). Zmarł nagle 23 lutego 1985 r. podczas wygłaszania referatu w Kortowie.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
W 1945 r. brał udział w reaktywowaniu Instytutu Mazurskiego w Olsztynie i należał do jego władz. Aktywnie działał w sprawie zagospodarowania województwa olsztyńskiego i wypracowania koncepcji rozwojowej regionu, m.in. od 1946 r. jako przewodniczący Komisji Gospodarczej i Odbudowy Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Współtworzył Akademię Administracyjną w Olsztynie (1945 r.) przekształconej w 1946 r. w Wyższą Szkołę Prawno-Ekonomiczną i w tymże roku w Studium Prawno-Administracyjne. Sprawował wiele odpowiedzialnych i kierowniczych funkcji w administracji i organizacjach społeczno-politycznych. Był członkiem pierwszej Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Ludowego (1945-1946), współorganizował Związek Młodzieży Wiejskiej „Wici” w województwie olsztyńskim i był pełnomocnikiem Zarządu Głównego Spółdzielni „Społem” na województwo olsztyńskie. W latach 1947-1949 był wicewojewodą olsztyńskim, a także posłem do Krajowej Rady Narodowej (1945–1946), do Sejmu Ustawodawczego (1947-1952) i Sejmu PRL (1957-1961). W latach 1961-1964 był też radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej i przewodniczącym Komisji Rolnej. Do 1949 r. był prezesem Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Związku Zachodniego, współtworzył [[Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich]] (1956 r.), w którym kilkakrotnie pełnił funkcję wiceprezesa Rady Naczelnej i członka Prezydium Rady Naukowej. Był też członkiem Instytutu Zachodniego i Polskiego Towarzystwa Historycznego, współzałożycielem [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” |Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”]], członkiem Rady Naukowej [[Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie |Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie]] oraz kolegium redakcyjnego „[[Komunikaty Mazursko-Warmińskie |Komunikatów Mazursko-Warmińskich]]”. Pełnił też różne funkcje naukowe i społeczne w Akademii Rolniczo-Technicznej i komitetach specjalistycznych Polskiej Akademii Nauk.
+
W 1945 r. brał udział w reaktywowaniu [[ewim:Instytut Mazurski|Instytutu Mazurskiego w Olsztynie]] i należał do jego władz. Aktywnie działał w sprawie zagospodarowania województwa olsztyńskiego i wypracowania koncepcji rozwojowej regionu, m.in. od 1946 r. jako przewodniczący Komisji Gospodarczej i Odbudowy Mazurskiej [[ewim:Wojewódzka Rada Narodowa w Olsztynie|Wojewódzkiej Rady Narodowej]]. Współtworzył Akademię Administracyjną w Olsztynie (1945 r.) przekształconej w 1946 r. w Wyższą Szkołę Prawno-Ekonomiczną i w tymże roku w Studium Prawno-Administracyjne. Sprawował wiele odpowiedzialnych i kierowniczych funkcji w administracji i organizacjach społeczno-politycznych. Był członkiem pierwszej Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Ludowego (1945-1946), współorganizował Związek Młodzieży Wiejskiej „Wici” w województwie olsztyńskim i był pełnomocnikiem Zarządu Głównego Spółdzielni „Społem” na województwo olsztyńskie. W latach 1947-1949 był wicewojewodą olsztyńskim, a także posłem do Krajowej Rady Narodowej (1945–1946), do Sejmu Ustawodawczego (1947-1952) i Sejmu PRL (1957-1961). W latach 1961-1964 był też radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej i przewodniczącym Komisji Rolnej. Do 1949 r. był prezesem Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Związku Zachodniego, współtworzył [[Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich]] (1956 r.), w którym kilkakrotnie pełnił funkcję wiceprezesa Rady Naczelnej i członka Prezydium Rady Naukowej. Był też członkiem Instytutu Zachodniego i Polskiego Towarzystwa Historycznego, współzałożycielem [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” |Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”]], członkiem Rady Naukowej [[Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie |Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie]] oraz kolegium redakcyjnego „[[Komunikaty Mazursko-Warmińskie |Komunikatów Mazursko-Warmińskich]]”. Pełnił też różne funkcje naukowe i społeczne w Akademii Rolniczo-Technicznej i komitetach specjalistycznych Polskiej Akademii Nauk.
  
 
==Publikacje==
 
==Publikacje==
 
[[Image:wil2.jpg|thumb|right|200px|Monografia wydana przez olsztyńskie „Pojezierze” w 1968 r.]]
 
[[Image:wil2.jpg|thumb|right|200px|Monografia wydana przez olsztyńskie „Pojezierze” w 1968 r.]]
Jest autorem ponad 40 prac naukowych, skryptów i rozpraw z zakresu ekonomiki rolnictwa w województwie olsztyńskim, publikowanych m.in. w „[[Komunikaty Mazursko-Warmińskie |Komunikatach Mazursko-Warmińskich]]” i „[[Rocznik Olsztyński |Roczniku Olsztyńskim]]”. Był także współautorem monografii Biskupca, Działdowa, Węgorzewa i Morąga.
+
Jest autorem ponad 40 prac naukowych, skryptów i rozpraw z zakresu ekonomiki rolnictwa w województwie olsztyńskim, publikowanych m.in. w „[[Komunikaty Mazursko-Warmińskie |Komunikatach Mazursko-Warmińskich]]” i „[[Rocznik Olsztyński |Roczniku Olsztyńskim]]”. Był także współautorem monografii [[ewim:Biskupiec|Biskupca]], [[ewim:Działdowo|Działdowa]], [[ewim:Węgorzewo|Węgorzewa]] i [[ewim:Morąg|Morąga]].
  
 
==Nagrody i odznaczenia==
 
==Nagrody i odznaczenia==
Linia 28: Linia 28:
 
#Oracki, Tadeusz: ''Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970'' / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975, s. 189-191.
 
#Oracki, Tadeusz: ''Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970'' / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975, s. 189-191.
 
#Pantak, Jerzy: ''Ostatni wykład prof. Wilamowskiego'' / Jerzy Pantak // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 47, s. 1, 2.
 
#Pantak, Jerzy: ''Ostatni wykład prof. Wilamowskiego'' / Jerzy Pantak // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 47, s. 1, 2.
 
+
[[Category:Działacze społeczni|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:Olsztyn]]
+
[[Kategoria:Politycy|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:Mazury]]
+
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:Społecznicy]]
+
[[Category:Olsztyn|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:Animatorzy kultury]]
+
[[Category:Radni|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:1945-1960]]
+
[[Category:Wicewojewodowie|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:1961-1970]]
+
[[Category:Posłowie|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:1971-1980]]
+
[[Category:1919-1944|Wilamowski, Bogdan]]
[[Category:1981-1990]]
+
[[Category:1945-1989|Wilamowski, Bogdan]]

Aktualna wersja na dzień 11:24, 26 mar 2015

Źródło:Olsztyn 1945-2005. Kultura i nauka, Olsztyn, OBN, 2006, s. 340.

(1914-1985) - działacz społeczny i polityczny, pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (pseud.: Bohdan Korolewicz)

Biografia

Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi Skurpie. W 1933 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Działdowie, a w 1934 r. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze w Toruniu. W 1937 r. ukończył szkołę podchorążych w Komorowie. Po rozpoczęciu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu partyzanckim Batalionów Chłopskich. Był współtwórcą konspiracyjnego Instytutu Mazurskiego (1943 r.), członkiem tajnego Związku Mazurów oraz autorem memoriałów (1940 r., 1943 r.) do konspiracyjnych władz polskich w sprawie powrotu Warmii i Mazur do Polski. W tym czasie poślubił Bożenę z Sukertów, córkę Emilii Sukertowej-Biedrawiny. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. W latach 1950-1953 studiował ekonomię w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra (1954 r.). W 1964 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk rolniczych. Habilitował się w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie w 1967 r., gdzie został mianowany docentem (1968 r.), a następnie profesorem nadzwyczajnym (1973 r.). Zmarł nagle 23 lutego 1985 r. podczas wygłaszania referatu w Kortowie.

Działalność

W 1945 r. brał udział w reaktywowaniu Instytutu Mazurskiego w Olsztynie i należał do jego władz. Aktywnie działał w sprawie zagospodarowania województwa olsztyńskiego i wypracowania koncepcji rozwojowej regionu, m.in. od 1946 r. jako przewodniczący Komisji Gospodarczej i Odbudowy Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Współtworzył Akademię Administracyjną w Olsztynie (1945 r.) przekształconej w 1946 r. w Wyższą Szkołę Prawno-Ekonomiczną i w tymże roku w Studium Prawno-Administracyjne. Sprawował wiele odpowiedzialnych i kierowniczych funkcji w administracji i organizacjach społeczno-politycznych. Był członkiem pierwszej Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Ludowego (1945-1946), współorganizował Związek Młodzieży Wiejskiej „Wici” w województwie olsztyńskim i był pełnomocnikiem Zarządu Głównego Spółdzielni „Społem” na województwo olsztyńskie. W latach 1947-1949 był wicewojewodą olsztyńskim, a także posłem do Krajowej Rady Narodowej (1945–1946), do Sejmu Ustawodawczego (1947-1952) i Sejmu PRL (1957-1961). W latach 1961-1964 był też radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej i przewodniczącym Komisji Rolnej. Do 1949 r. był prezesem Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Związku Zachodniego, współtworzył Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich (1956 r.), w którym kilkakrotnie pełnił funkcję wiceprezesa Rady Naczelnej i członka Prezydium Rady Naukowej. Był też członkiem Instytutu Zachodniego i Polskiego Towarzystwa Historycznego, współzałożycielem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”, członkiem Rady Naukowej Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie oraz kolegium redakcyjnego „Komunikatów Mazursko-Warmińskich”. Pełnił też różne funkcje naukowe i społeczne w Akademii Rolniczo-Technicznej i komitetach specjalistycznych Polskiej Akademii Nauk.

Publikacje

Monografia wydana przez olsztyńskie „Pojezierze” w 1968 r.

Jest autorem ponad 40 prac naukowych, skryptów i rozpraw z zakresu ekonomiki rolnictwa w województwie olsztyńskim, publikowanych m.in. w „Komunikatach Mazursko-Warmińskich” i „Roczniku Olsztyńskim”. Był także współautorem monografii Biskupca, Działdowa, Węgorzewa i Morąga.

Nagrody i odznaczenia

Za długoletnią i wszechstronną działalność oraz pracę był wielokrotnie nagradzany i. odznaczany, m.in.:

  • medalami i krzyżami partyzanckimi
  • Krzyżem Grunwaldu III kl. i Virtuti Militari V kl.
  • Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
  • Złotą Odznaką „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”
  • Odznaką „Zasłużonego Działacza Kultury”
  • Nagrodą Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej (1968)

Ciekawostki

Imieniem Bohdana Wilamowskiego nazwana jest jedna z ulic w Olsztynie.

Bibliografia

  1. Całe życie Mazurom // „Dziennik Pojezierza”. – 1985, nr 41, s. 3.
  2. Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975, s. 189-191.
  3. Pantak, Jerzy: Ostatni wykład prof. Wilamowskiego / Jerzy Pantak // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 47, s. 1, 2.