Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Logo Teatru im. Aleksandra Sewruka.
Logo Teatru Dramatycznego.
Folder teatralny do opery. Teatr Dramatyczny, 25 października 1992 r.
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
Marta Masłowska, Lesław Ostaszkiewicz, Jerzy Przewłocki w jednoaktówce Oświadczyny wg Czechowa, Mała Scena Teatru im. Sewruka, 2008.
Źrółdo: Folder ze zbiorów WBP w Olsztynie

Teatr działający w Elblągu od 1975 r.

Siedziba

ul. Teatralna 11, 82-300 Elbląg

Historia

Teatr rozpoczął działalność 28 maja 1975 r. i został utworzony na bazie Elbląskiej filii Teatru im. S. Jaracza w Olsztynie, działającej w Elblągu od 1950 r. Nowej, samodzielnej placówce nadano nazwę Teatr Dramatyczny. Oficjalną inaugurację pracy teatru zorganizowano 13 listopada 1976 r. Niedługo później, 27 marca 1977 r., spektaklem „Wyzwolenie” Stanisława Wyspiańskiego w adaptacji, reżyserii i wykonaniu Mariana Dworakowskiego, zainaugurowano działalność Małej Sceny. W dniu 16 czerwca 2007 r. Teatr Dramatyczny przyjął za patrona Aleksandra Sewruka. Uroczyste nadanie imienia i zmiana nazwy na Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu, nastąpiły 6 grudnia 2007 r.

Działalność

Pierwsza premiera w Teatrze Dramatycznym – „Damy i Huzary” Aleksandra Hrabiego Fredry w reżyserii Jacka Grucy miała miejsce 27 marca 1976 r. Od tamtego czasu w teatrze wystawiono 252 premier (wrzesień 2010 r.), gościły w nim najlepsze teatry z całego kraju. Pracowali tu, realizując sztuki z repertuaru polskiej i światowej klasyki, wybitni twórcy, tacy jak: Krystyna Meissner, Jan Skotnicki, Ernest Bryll, Agnieszka Osiecka, Ewa Kołogórska, Waldemar Wilhelm, Ryszard Major. Debiutowali, po skończeniu szkół lub na początku swej kariery zawodowej, znani dziś aktorzy, m.in. Jan Machulski, Jerzy Bończak, Bronisław Wrocławski, Jerzy Turek, Piotr Skarga, Zofia Merle, Adam Dzieciniak, Adam Opatowicz, Andrzej Walden i wielu, wielu innych. Od 1977 r. przy placówce funkcjonuje Studium Wiedzy o Teatrze, a od 1998 r. Ośrodek Kultury Teatralnej, który prowadzi działalność edukacyjną, warsztatową i artystyczną w formach offowych. Teatr angażuje się również w organizację różnorodnych przedsięwzięć związanych z teatrem, jak np. Elbląska Wiosna Teatralna, Warmińsko-Mazurskie Spotkania z Teatrem... na Wodzie czy Festiwal Jednego Autora.

Dyrektorzy

Nagrody i wyróżnienia

W całym okresie działalności teatr zdobył liczne prestiżowe nagrody na ogólnopolskich przeglądach i konkursach, m.in.:

  • Puchar redakcji tygodnika „Panorama Północy” na XIX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za wystawienie „Ballady łomżyńskiej” Ernesta Brylla w reżyserii Jacka Grucy (1977)
  • Puchar Prezydenta Torunia na XXI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za realizację „Reportażu” (1979)
  • Główną nagrodę i Puchar Wojewody Toruńskiego na XXII Festiwal Teatrów Polski Północnej w Toruniu za przedstawienie pt. „Pluskwa” Włodzimierza Majakowskiego w reżyserii Krystyny Meissner
  • ATEST - Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego dla spektaklu „Tajemniczy ogród” Francess Hodgson Burnett w reżyserii Cezarego Domagały (2004)
  • Dwie drugie nagrody, od jury oraz od publiczności na 14. Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie za spektakl „Cafe Sax” - piosenki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Cezarego Domagały (2005)
  • Nagrodę za wyjątkowe walory artystyczne na 6. Narodowym Festiwalu „Tarnopolskie Wieczory Teatralne” w Tarnopolu na Ukrainie za „Sen nocy letniej” Williama Szekspira w reżyserii Mirosława Siedlera i „Cafe Sax” - piosenki Agnieszki Osieckiej (2005)
  • Wielką Ogródkową Nagrodę Publiczności - I nagroda przyznana przez widzów na 15. Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie za spektakl pt. „Edith i Marlene” Evy Pataki w reżyserii Andrzeja Ozgi (2006)
  • Certyfikat "Produkt Warmia Mazury" (2015)[1]

Bibliografia

  1. Dubiella-Polakowska, Magdalena, Życie społeczne Elbląga w latach 1945-2000 / Magdalena Dubiella-Polakowska. - Elbląg : Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna, 2002. – S. 343-347.

Zobacz też

Przypisy