Witold Tulibacki

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Wydawnictwo „Decora”, Olsztyn 2001.
Pismo redagowane przez W. Tulibackiego do 2006 r.

(1945-2006) - filozof, nauczyciel, poeta

Biografia

Urodził się 20 grudnia 1945 r. w Skwierzynie. W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 r. uzyskał stopień doktora, a w 1999 r. doktora habilitowanego nauk humanistycznych. Mieszkał i pracował w Olsztynie. Zmarł 13 stycznia 2006 r.

Działalność

Po ukończeniu studiów rozpoczął karierę akademicką w Zakładzie Filozofii w ówczesnej Wyższej Szkole Rolniczej, a następnie Akademii Rolniczo-Technicznej i Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Był kierownikiem zespołu filozofii, a także kuratorem – pełnomocnikiem rektora ds. organizacji młodzieżowych. Specjalizował się w filozofii moralnej i w etyce. W latach 2000-2006 pełnił funkcję Rektora Olsztyńskiej Szkoły Wyższej im. Józefa Rusieckiego. Był m.in. członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Kultury Świeckiej, Stowarzyszenia Autorów Polskich, Komisji Bioetycznej przy Okręgowej Komisji Lekarskiej, a także członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopism „Humanistyka i Przyrodoznawstwo” i „Szkice Humanistyczne”.

Publikacje

Publikował książki i artykuły, które wydawane były w kraju i za granicą. Ogółem jest ich blisko trzysta. Wydał m.in. prace: Etyka i nauki biologiczne (1994) oraz Etyka i naturalizm (1998). Był również poetą. Jego wiersze pojawiały się na łamach pism, takich jak: wrocławskie „Nauki Humanistyczne”, czy warszawska „Res Humana”. Opublikował tomiki wierszy:

  • Wiersze destrukcyjne (1993)
  • Wiersze zamroczone (1994)
  • Wiersze otwarte na oścież (1998)
  • Wiersze z zacisza (2001)
  • Wiersze po wierszach (2006) – wydane pośmiertnie

„Jest to poezja filozoficzna, i refleksyjna (o Autorze pisano nawet, że przy pomocy poezji filozofuje)! Jej, świadomie budowana przez twórcę, perspektywa ponadczasowości i ponad-konkretności łatwiej przemawia do czytelnika, który potrafi oderwać się od presji zindywidualizowanego obrazu realności i przekroczyć sfery świata własnych doznań”[1].

Nagrody i odznaczenia

  • Odznaka „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1975)
  • Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1975)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1977)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1986)
  • Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego (1981)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003)
  • I nagroda w otwartym konkursie poetyckim im. Juliana Przybosia (1989)

Ciekawostki

Witold Tulibacki ukończył Szkołę Podstawową nr 1 w Olsztynie - w jej kronikach jego nazwisko znajduje się w pośród innych wybitnych absolwentów.

Przypisy

  1. Opalińska Anna, Witolda Tulibackiego nowe „Wiersze z zacisza”, „5 plus X” 2003, nr 3, s 17.

Bibliografia

  1. Opalińska, Anna: Witolda Tulibackiego nowe „Wiersze z zacisza” / Anna Opalińska // „5 plus X”. - 2003, nr 3, s. 17.
  2. Rojek, Józef Jacek : Literaci & literatura Warmii i Mazur. Przewodnik eseistyczny / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. - S. 121-123.
  3. Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie / [oprac. zespół aut. Maria Fafińska et al. - Olsztyn : Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2004. – S. 86.

Zobacz też