Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie 2011: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Opis)
Linia 10: Linia 10:
 
*[[Zespół Tańca Ludowego „Czeremosz”]] z Węgorzewa
 
*[[Zespół Tańca Ludowego „Czeremosz”]] z Węgorzewa
 
*„[[Zorepad]]” z Bań Mazurskich
 
*„[[Zorepad]]” z Bań Mazurskich
*„[[Sapiniacy]]” z Kruklanek.<br>
+
*„[[Sapiniaki]]” z Kruklanek.<br>
 
Kolejnym punktem [[Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie |Nocy]] był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański<ref>Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz związanego z tym wróżenia. W dawnych czasach dziewczęta na wydaniu w tę noc wiły wianki i puszczały je w nurty rzek, usiłując w ten sposób poznać, jak szybko lub czy w ogóle wyjdą za mąż.</ref>. Konkurs wygrała ubiegłoroczna zwycięzczyni tej konkurencji, instruktorka plastyki z [[Węgorzewskie Centrum Kultury| Węgorzewskiego Centrum Kultury]], [[Ewa Roch]]. Organizatorzy zrealizowali również wersję tego konkursu dla dzieci. Laureatami zostali wszyscy mali uczestnicy, którzy wzięli udział w zabawie.<br>
 
Kolejnym punktem [[Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie |Nocy]] był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański<ref>Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz związanego z tym wróżenia. W dawnych czasach dziewczęta na wydaniu w tę noc wiły wianki i puszczały je w nurty rzek, usiłując w ten sposób poznać, jak szybko lub czy w ogóle wyjdą za mąż.</ref>. Konkurs wygrała ubiegłoroczna zwycięzczyni tej konkurencji, instruktorka plastyki z [[Węgorzewskie Centrum Kultury| Węgorzewskiego Centrum Kultury]], [[Ewa Roch]]. Organizatorzy zrealizowali również wersję tego konkursu dla dzieci. Laureatami zostali wszyscy mali uczestnicy, którzy wzięli udział w zabawie.<br>
 
Do imprezy włączył się Klub Morski LOK, który po zmroku – jak w poprzednich latach – zorganizował iluminowaną paradę łodzi. Kulminacją imprezy był pokaz obrzędów sobótkowych w wykonaniu zespołu „Łany” z Poznania. Pokaz zakończyły recitale zespołów „[[Horpyna]]” oraz „Bez Sponsora”.<br>
 
Do imprezy włączył się Klub Morski LOK, który po zmroku – jak w poprzednich latach – zorganizował iluminowaną paradę łodzi. Kulminacją imprezy był pokaz obrzędów sobótkowych w wykonaniu zespołu „Łany” z Poznania. Pokaz zakończyły recitale zespołów „[[Horpyna]]” oraz „Bez Sponsora”.<br>

Wersja z 14:44, 6 wrz 2011

Piąta edycja projektu artystycznego pn. Międzynarodowa Noc Świętojańska, zorganizowana w nocy z 23 na 24 czerwca 2011 r. w Węgorzewie

Organizator

Cele

  • popularyzacja tradycji słowiańskich nocy sobótkowych
  • popularyzacja ludowej kultury ukraińskiej
  • promocja działalności lokalnej mniejszości ukraińskiej

Opis

Całość opisywanej edycji odbyła się na placu przy porcie Żeglugi Mazurskiej (ul. Portowa). Program imprezy przeplatały punkty o charakterze artystycznym i obrzędowym. W części artystycznej zaprezentowały się zespoły polonijne i kapele z Litwy, Białorusi oraz Polski:

Kolejnym punktem Nocy był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański[1]. Konkurs wygrała ubiegłoroczna zwycięzczyni tej konkurencji, instruktorka plastyki z Węgorzewskiego Centrum Kultury, Ewa Roch. Organizatorzy zrealizowali również wersję tego konkursu dla dzieci. Laureatami zostali wszyscy mali uczestnicy, którzy wzięli udział w zabawie.
Do imprezy włączył się Klub Morski LOK, który po zmroku – jak w poprzednich latach – zorganizował iluminowaną paradę łodzi. Kulminacją imprezy był pokaz obrzędów sobótkowych w wykonaniu zespołu „Łany” z Poznania. Pokaz zakończyły recitale zespołów „Horpyna” oraz „Bez Sponsora”.
Całość imprezy charakteryzował klimat typowego festynu rodzinnego, gdyż obrzędom świętojańskim oraz występom artystycznym towarzyszył kiermasz ludowy.

Bibliografia

  1. Styrańczak, Anna: V Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie / Anna Styrańczak //W: http://wegorzewo.wm.pl (dostęp: wrzesień 2011)

Przypisy

  1. Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz związanego z tym wróżenia. W dawnych czasach dziewczęta na wydaniu w tę noc wiły wianki i puszczały je w nurty rzek, usiłując w ten sposób poznać, jak szybko lub czy w ogóle wyjdą za mąż.