Otton Ślizień: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | (1892-1985) – muzealnik, pracownik kultury, artysta malarz | ||
[[Image:otto.jpg|thumb|right|300px|Źródło: [http://www.frombork.art.pl/Pol130os.htm http://www.frombork.art.pl] ]] | [[Image:otto.jpg|thumb|right|300px|Źródło: [http://www.frombork.art.pl/Pol130os.htm http://www.frombork.art.pl] ]] | ||
− | |||
− | |||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Urodził się 4 grudnia 1892 r. w Warszawie. W 1910 r. ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie, a następnie trzyletnie Studium Rolnicze przy Uniwersytecie Jagiellońskim (1913 r.). W 1916 r. został powołany do armii rosyjskiej w stopniu porucznika artylerii. Po demobilizacji w 1920 r. wstąpił na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł licencjata. W 1924 r. osiadł w majątku rodzinnym w Drućkowszczyźnie w powiecie nieświeskim, tutaj ożenił się Ireną z Rdułtowskich, z którą miał dwoje dzieci Barbarę i Jana. Po zakończeniu wojny przez kilka lat pracował w Gdański i Gdyni (1945-1948), a następnie osiedlił się we Fromborku. W 1964 r. ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; a także kurs dla muzealnych pracowników naukowych. W latach 1952-1957 przebywał w Bielsku Białej. W 1957 r. powrócił do Fromborka, gdzie pracował do czasu przejścia na emeryturę w 1966 r. Zmarł w Sopocie 3 lutego 1985 r., pochowany został we Fromborku. | Urodził się 4 grudnia 1892 r. w Warszawie. W 1910 r. ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie, a następnie trzyletnie Studium Rolnicze przy Uniwersytecie Jagiellońskim (1913 r.). W 1916 r. został powołany do armii rosyjskiej w stopniu porucznika artylerii. Po demobilizacji w 1920 r. wstąpił na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł licencjata. W 1924 r. osiadł w majątku rodzinnym w Drućkowszczyźnie w powiecie nieświeskim, tutaj ożenił się Ireną z Rdułtowskich, z którą miał dwoje dzieci Barbarę i Jana. Po zakończeniu wojny przez kilka lat pracował w Gdański i Gdyni (1945-1948), a następnie osiedlił się we Fromborku. W 1964 r. ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; a także kurs dla muzealnych pracowników naukowych. W latach 1952-1957 przebywał w Bielsku Białej. W 1957 r. powrócił do Fromborka, gdzie pracował do czasu przejścia na emeryturę w 1966 r. Zmarł w Sopocie 3 lutego 1985 r., pochowany został we Fromborku. |
Wersja z 10:56, 26 cze 2010
(1892-1985) – muzealnik, pracownik kultury, artysta malarz
Spis treści
Biografia
Urodził się 4 grudnia 1892 r. w Warszawie. W 1910 r. ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie, a następnie trzyletnie Studium Rolnicze przy Uniwersytecie Jagiellońskim (1913 r.). W 1916 r. został powołany do armii rosyjskiej w stopniu porucznika artylerii. Po demobilizacji w 1920 r. wstąpił na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł licencjata. W 1924 r. osiadł w majątku rodzinnym w Drućkowszczyźnie w powiecie nieświeskim, tutaj ożenił się Ireną z Rdułtowskich, z którą miał dwoje dzieci Barbarę i Jana. Po zakończeniu wojny przez kilka lat pracował w Gdański i Gdyni (1945-1948), a następnie osiedlił się we Fromborku. W 1964 r. ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; a także kurs dla muzealnych pracowników naukowych. W latach 1952-1957 przebywał w Bielsku Białej. W 1957 r. powrócił do Fromborka, gdzie pracował do czasu przejścia na emeryturę w 1966 r. Zmarł w Sopocie 3 lutego 1985 r., pochowany został we Fromborku.
Działalność
Do wybuchu I wojny światowej odbywał praktykę w Truhanowickiej Stacji Doświadczalnej Hodowli Roślin. W latach 1939-1945 pracował i działał w Polskim Czerwonym Krzyżu i w Radzie Głównej Opiekuńczej w Grójcu, niosąc pomoc więźniom obozów jenieckich i koncentracyjnych. W latach 1945-1948 był urzędnikiem w Gdańsku i Gdyni, a w latach 1952-1957 w Bielsku Białej. W latach 1948-1952 i 1957-1966 pełnił obowiązki kustosza w nowo utworzonym Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. Otton Ślizień położył znaczne zasługi dla organizacji tej placówki, jak i popularyzacji postaci astronoma. Prowadził działalność administracyjną, opracowywał katalogi wystaw, z jego inicjatywy od 1965 r. zaczęły ukazywać się zeszyty naukowe „Komentarze Fromborskie”. Działał też w ramach fromborskiego Oddziału Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich oraz Oddziału Towarzystwa Historii Astronomii. Po przejściu na emeryturę zajął się pracą artystyczną. Tworzył m.in. akwarele, których inspiracją były ludowe przypowieści wschodniego pogranicza z elementami odniesień do kultury antycznej.
Publikacje
Artykuły poświęcone Muzeum we Fromborku, a także jego patronowi Mikołajowi Kopernikowi, publikował m.in. w „Komentarzach Fromborskich”, „Kwartalniku Muzealnym”, a także w „Uranii” i „Panoramie Północy”.
Nagrody
Za długoletnią działalność kulturalną otrzymał wiele wyróżnień, dyplomów i nagród. Został odznaczony m.in. Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”. Został tez członkiem honorowym Towarzystwa Miłośników Fromborka i honorowym obywatelem tego miasta.
Ciekawostki
W dniu 30 września 2005 r. Rada Miasta i Gminy we Fromborku podjęła uchwałę o nadaniu drodze prowadzącej do muzealnego obserwatorium astronomicznego na tzw. Górze Żurawiej nazwy ulicy Ottona Ślinienia.
Bibliografia
- Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975. - S. 173-174.
Zobacz też
Strona internetowa Muzeum we Fromborku