Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Błudowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m (dodanie zdjęcia z 2022 roku) |
|||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image: | + | [[Image: kosciol_nawiedzenia_bludowo_4.jpg|thumb|right|200px| Fot. Anton Ulbrich. Około 1904 rok. <br>Źródło: Archiwum Państwowe w Olsztynie]] |
− | [[Image: | + | [[Image: kosciol_nawiedzenia_bludowo_6.jpg|thumb|right|200px| Fot. Anton Ulbrich. Świecznik z rogami jelenia z rzeźbą Madonny. Około 1904 rok.<br>Źródło:Archiwum Państwowe w Olsztynie]] |
− | [[Image: | + | [[Image: bludowo.jpg|thumb|right|200px| Fot. Janusz Gerszberg. 2022 rok ]] |
− | |||
− | |||
− | |||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XVIII wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XVIII wieku. | ||
==Lokalizacja== | ==Lokalizacja== | ||
− | Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Błudowo |Błudowo]] (niem. Bludau). Wieś położona jest w | + | Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Błudowo |Błudowo]] (niem. Bludau). Wieś położona jest w [[ewim:Młynary (gmina miejsko-wiejska)|gminie Młynary]] w [[ewim:Powiat elbląski| powiecie elbląskim]]. |
==Historia== | ==Historia== | ||
Linia 17: | Linia 14: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
− | Jest to kościół murowany z cegły z użyciem kamienia, nie otynkowany. Posiada skromny detal barokowy, jednakże w ogólnym wyrazie wykazuje cechy budowli średniowiecznej. Posiada wyodrębnione prezbiterium, węższe od nawy głównej. Bryłę kościoła | + | Jest to kościół murowany z cegły z użyciem kamienia, nie otynkowany. Posiada skromny detal barokowy, jednakże w ogólnym wyrazie wykazuje cechy budowli średniowiecznej. Posiada wyodrębnione prezbiterium, węższe od nawy głównej. Bryłę kościoła oszkarpowano. Szczyty nawy posiadają barokowe, miękkie kształty i ozdobione są blendami oraz kolistymi oknami. Od zachodu znajduje się drewniana wieża o bogatym detalu (m.in. półkoliście zamknięte wejście z tzw. mieczami), którą wieńczy ośmioboczna izbica nakryta gontową iglicą. Wnętrze nakryto drewnianym pozornym sklepieniem kolebkowym z lunetami. |
==Wyposażenie== | ==Wyposażenie== | ||
Linia 24: | Linia 21: | ||
*kielich barokowy, | *kielich barokowy, | ||
*złota puszka na komunikanty (cyborium). | *złota puszka na komunikanty (cyborium). | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | *[[ewim:Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Błudowie|Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Błudowie]] | ||
+ | *[[ewim:Michał Remigiusz Łaszewski |Michał Remigiusz Łaszewski]] | ||
+ | *[[ewim:Karol Jeroszewicz |Karol Jeroszewicz]] | ||
+ | *[[ewim:Christoph Schmidt|Christoph Schmidt]] | ||
+ | *[[ewim:Michał Dornmann |Michał Dornmann]] | ||
+ | *[[ewim:Jan Heuster |Jan Heuster]] | ||
+ | *[[ewim:Jan Serwacy |Jan Serwacy]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 31: | Linia 37: | ||
#Piskorska, Józefa: ''Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł'' / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 15-16. | #Piskorska, Józefa: ''Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł'' / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 15-16. | ||
− | [ | + | ==Linki== |
− | [[Category: | + | *Hrywna, Igor: ''Błudowo: kościół z 1718 roku'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://mojemazury.pl/48218,Bludowo-kosciol-z-1718-roku.html#axzz2sQwIR5hx www.mojemazury.pl] [dostęp 05.02.2014 r.] |
+ | |||
+ | |||
+ | [[Category:Kościoły i kaplice]] | ||
+ | |||
[[Category:Powiat elbląski]] | [[Category:Powiat elbląski]] | ||
+ | [[Category:Młynary (gmina miejsko-wiejska)]] | ||
[[Category:1701-1800]] | [[Category:1701-1800]] |
Aktualna wersja na dzień 17:31, 26 gru 2022
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XVIII wieku.
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Błudowo (niem. Bludau). Wieś położona jest w gminie Młynary w powiecie elbląskim.
Historia
Pierwsze wzmianki o kościele w tej miejscowości pochodzą z 1402 roku. Następny kościół zbudowano w drugiej połowie wieku XV. Obecna budowla została wzniesiona w 1702 roku. Wieża pochodzi z 1718 roku. W 1723 roku świątynię konsekrował biskup pomocniczy Michał Remigiusz Łaszewski.
Opis
Jest to kościół murowany z cegły z użyciem kamienia, nie otynkowany. Posiada skromny detal barokowy, jednakże w ogólnym wyrazie wykazuje cechy budowli średniowiecznej. Posiada wyodrębnione prezbiterium, węższe od nawy głównej. Bryłę kościoła oszkarpowano. Szczyty nawy posiadają barokowe, miękkie kształty i ozdobione są blendami oraz kolistymi oknami. Od zachodu znajduje się drewniana wieża o bogatym detalu (m.in. półkoliście zamknięte wejście z tzw. mieczami), którą wieńczy ośmioboczna izbica nakryta gontową iglicą. Wnętrze nakryto drewnianym pozornym sklepieniem kolebkowym z lunetami.
Wyposażenie
Neobarokowe ołtarze (główny i dwa ołtarze) zostały wykonane w 1851 roku w warsztacie Karola Jeroszewicza z Ornety. Umieszczono w nich obrazy Alberta Renné z Gdańska: w ołtarzu głównym – obraz przedstawiający Nawiedzenie, a także św. Michała Archanioła, w bocznych: Matka Boska z Dzieciątkiem w otoczeniu św. Franciszka i Dominika oraz św. Józef, Ukrzyżowanie i św. Katarzyna. Późnobarokowa drewniana ambona została wykonana około 1740 roku (polichromowana w 1755 roku). Chór muzyczny pochodzi z 1680 roku, natomiast organy o rokokowym prospekcie z 1768 roku. W kościele znajdują się wybitne dzieła sztuki rzeźbiarskiej: duży manierystyczny krucyfiks z lat 1626-1650 umieszczony na północnej ścianie nawy, przypisywany Christophowi Schmidtowi, a także stojąca na zdobionej konsoli rzeźba św. Antoniego w ekstazie – poźnobarokowa z połowy XVIII wieku. Jest tam także bogato rzeźbiona zagroda chrzcielna (baptysterium) z początku XVIII wieku oraz chrzcielnica i kropielnica z granitu pochodzące prawdopodobnie ze średniowiecza. Na wieży zachowały się dwa zabytkowe dzwony: duży z 1636 roku, wykonany przez ludwisarza Michała Dornmanna i mniejszy z 1737 roku, autorstwa Jana Heustera z Elbląga. Są tutaj także cenne zabytki sztuki sakralnej, w tym m.in.:
- monstrancja promienista z 1726 roku, wykonana przez Jana Serwacego, złotnika działającego najpierw w Królewcu, a następnie w Braniewie,
- kielich barokowy,
- złota puszka na komunikanty (cyborium).
Zobacz też
- Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Błudowie
- Michał Remigiusz Łaszewski
- Karol Jeroszewicz
- Christoph Schmidt
- Michał Dornmann
- Jan Heuster
- Jan Serwacy
Bibliografia
- Chrzanowski, Tadeusz: Przewodnik po zabytkowych kościołach Północnej Warmii / Tadeusz Chrzanowski. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. – S. 13-14.
- Katalog zabytków sztuki. T. 2: Województwo elbląskie. Braniewo, Frombork, Orneta i okolice. Z. 1: tekst / pod red. Mariana Arszyńskiego i Mariana Kutznera. - Warszawa : Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1980. - S. 3-5.
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 1 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 162-163.
- Piskorska, Józefa: Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 15-16.
Linki
- Hrywna, Igor: Błudowo: kościół z 1718 roku, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.mojemazury.pl [dostęp 05.02.2014 r.]