Kościół pw. św. Mikołaja i św. Antoniego Padewskiego w Biesowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m |
|||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image: | + | [[Image: biesowo.jpg|thumb|right|250px|Fot. Janusz Gerszberg]] |
+ | |||
[[Image: kosciol_mikolaj_biesowo_5.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski]] | [[Image: kosciol_mikolaj_biesowo_5.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski]] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku. | ||
Linia 25: | Linia 23: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
+ | *[[ewim:Parafia pw. św. Mikołaja i św. Antoniego w Biesowie|Parafia pw. św. Mikołaja i św. Antoniego w Biesowie]] | ||
*[[ewim:Mikołaj Tungen|Mikołaj Tungen]] | *[[ewim:Mikołaj Tungen|Mikołaj Tungen]] | ||
*[[Marcin Kromer]] | *[[Marcin Kromer]] |
Aktualna wersja na dzień 18:34, 26 gru 2022
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Biesowo (niem. Bössau). Wieś położona jest w powiecie olsztyńskim, przy drodze do Biskupca.
Historia
Pierwsza wzmianka o kościele w tej miejscowości pochodzi z 1480 roku. Biskup Mikołaj Tungen podarował wieś Kapitule Dobromiejskiej w 1486 roku, która odtąd sprawowała patronat nad kościołem aż do 1810 roku. Konsekracji kościoła dokonał biskup Marcin Kromer w 1580 roku, nadając mu tytuł św. Mikołaja. Niedługo później wybudowano nowy kościół, który konsekrował 19 sierpnia 1612 roku biskup Szymon Rudnicki, dodając za patrona św. Antoniego Padewskiego. Po pożarze w 1910 roku wybudowano obecny kościół, którego konsekracji dokonał biskup pomocniczy Edward Herrmann w dniu 9 czerwca 1913 roku.
Opis
Jest to kościół orientowany, trójnawowy. Wzniesiono go w stylu neogotyckim z cegły, na kamiennej podmurówce. Po stronie zachodniej znajduje się smukła wieża o dwuspadowym dachu zwieńczona latarenką, od wschodu – prezbiterium zamknięte ścianą prostą. Dwuspadowy dach korpusu nawowego osłaniają schodkowe szczyty ozdobione półkolistymi, tynkowanymi wnękami. Korpus został oszkarpowany, jego ściany podzielono wąskimi oknami ostrołukowymi, Wnętrze przykryto sklepieniem krzyżowo-żebrowym.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie kościoła są w większości neogotyckie i pochodzą z początku XX wieku. Zachowało się kilka starszych rzeźb, jak późnobarokowa Madonna z Dzieciątkiem, a także dwa barokowe krucyfiksy i zegar szafowy firmy „William Barrow – Londyn” z XVIII wieku. W nowym kościele znalazły się także cenne zabytki sztuki złotniczej, w tym m.in.:
- kielich gotycko-renesansowy z 1606 roku,
- kielich z XVIII wieku, wykonany przez Jana Geese, złotnika z Olsztyna,
- monstrancja z 1776 roku, wykonana przez Gotfryda Zimmermanna,
- dwa pacyfikały, jeden wykonany przez Michaela Ruhnaua, złotnika z Jezioran, drugi z końca XVI wieku,
- rokokowa kadzielnica,
- naczynie na oleje święte, wykonane przez Georga Mittaga z Dobrego Miasta.
Zobacz też
- Parafia pw. św. Mikołaja i św. Antoniego w Biesowie
- Mikołaj Tungen
- Marcin Kromer
- Szymon Rudnicki
- Edward Herrmann
- Jan Geese
- Gotfryd Zimmermann
- Michael Ruhnau
- Georg Mittag
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 1 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn: Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 112.
- Piskorska, Józefa: Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 10.
- Przewodnik po zabytkowych kościołach Południowej Warmii. – Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1973. – S. 11-12.
- Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. Gdynia: Wydawnictwo Region, 2012. – S. 58-59.[[Category:1801-1918]