Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 11:31, 8 kwi 2024 autorstwa Rocksteady (dyskusja | edycje) (Władze: aktualizacja w oparciu o słowa i dokumenty Krystyny Laskowskiej, byłej kierownik muzeum.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Siedziba Muzeum w Elblągu.
Źródło: http://commons.wikimedia.org/

Instytucja kultury działająca w Elblągu od 1954 r.

Siedziba

82-300 Elbląg, Bulwar Zygmunta Augusta 11

Historia

Muzeum w Elblągu powołano do życia uchwałą Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Roku Jubileuszowego Miasta Elbląga w dniu 24 marca 1954 r. Jego zaczątkiem były odnalezione zbiory dawnego Muzeum Miejskiego. Zabytki archeologiczne odnaleziono w Rakowie, natomiast w piwnicach przedwojennego muzeum przy ul. Wigilijnej odkryto pozostałości dawnej kolekcji rzemiosła artystycznego. Pierwszą siedzibą Muzeum były kamienice nr 11 i 12 przy ul. Wigilijnej. Tam też 8 czerwca 1954 r. otwarto pierwsze wystawy:

  • Rzemiosło elbląskie
  • Archeologia
  • Elbląg dawny i dzisiejszy w fotografii dokumentalnej
  • Wystawa malarska amatorów

Początkowo muzeum działało bez osobowości prawnej, w związku z czym 12 lutego 1955 r. zostało przekazane Ministerstwu Kultury i Sztuki. Placówce nadano wówczas nazwę Muzeum w Elblągu, a nadzór nad nim powierzono Centralnemu Zarządowi Muzeów i Ochrony Zabytków za pośrednictwem Okręgowego Muzeum Pomorskiego w Gdańsku. W 1973 r. Muzeum zostało przeniesione do budynku dawnego Gimnazjum elbląskiego, natomiast w 1987 r., z okazji 750-lecia miasta Elbląga oddano do użytku Muzeum budynek tzw. Podzamcza.

Władze

Od 1954 r. Muzeum kierowali:

Charakterystyka

Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu zajmuje się zbieraniem materiałów dotyczących historii miasta Elbląga i okolic. Na jego zbiory składa się zarówno dorobek przedwojennego Muzeum Miejskiego, które zostało założone w 1864 r., jak również nabytki i dary powojenne oraz zabytki pochodzące z badań archeologicznych (m.in. z wikińskiej osady Truso, elbląskiego Starego Miasta, cmentarzyska gockiego w Weklicach).

Działalność

MAH3.jpg

Muzeum w początkowym okresie swojego istnienia gromadziło i udostępniało zwiedzającym nieliczne ocalałe po wojnie pamiątki kultury materialnej z Elbląga i okolic. Uruchomienie programu badań archeologicznych na terenie elbląskiego Starego Miasta i późniejsze odkrycie osady Truso spowodowały masowy napływ zabytków archeologicznych. Badania archeologiczne stały się dominującą częścią działalności muzealnej. Dopiero w ostatnich latach kierownictwo Muzeum nastawiło się na promocję swoich działań oraz podjęło starania o zmianę profilu placówki, zgodnie z profilem zbiorów, na archeologiczno-historyczne. Obecnie Muzeum jest organizatorem zarówno wystaw stałych jak i czasowych, a działania popularyzatorskie prowadzone we własnej siedzibie, jak i wyjazdowo przysparzają nowych odbiorców. Muzeum przykłada obecnie dużą wagę do działalności edukacyjnej, skierowanej zarówno do najmłodszych dzieci, jak i młodzieży szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. W tym celu prowadzi różnorodne tematycznie lekcje i wykłady. Tylko w 2008 r. przeprowadzono 186 zajęć, w których wzięło udział 4356 uczestników.

12 września 2015 r. otwarto w Muzeum salę upamiętniającą XVI-wiecznego dowódcę w służbie Rzeczypospolitej Kaspra Bekiesza. Ten węgierski magnat zasłynął ocaleniem Elbląga przed najazdem armii gdańsko-duńskiej.[1]

Zobacz też

Bibliografia

  1. Pęczak, Mirosław, Nowiński, Jacek: Co się lubi, co się ma. Uczestnictwo w kulturze. Elbląg i powiat elbląski. – Elbląg : Wilk Stepowy, 2006. - S. 21-24.
  2. Trocka, Ewa: Z dziejów elbląskiego muzeum, czyli kronikarska opowieść o działalności wystawienniczej, edukacyjnej i promocyjnej MAH w 2008 r. i pierwszej połowie 2009 roku / Ewa Trocka // „Elbląskie Studia Muzealne”. – 2009, T.1, s. 211-223.

Linki

Przypisy