Eduard Bischoff: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Added tag: '1945-1960') |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Image:bischoff_portret.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.museumkoenigsberg.de/Persoenlichkeiten.html www.museumkoenigsberg.de] ]] | ||
| + | [[Image:bischoff_portret3.jpg|thumb|right|200px|Artysta w swoim atelier, 1958 r.<br>Źródło: [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de]]] | ||
| + | [[Image:bischoff_poeta2.jpg|thumb|right|200px|''Poeta Walter Heymann na Mierzei Kurońskiej'', olej.<br>Źródło: [http://archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de/landesmuseum2.html?http://archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de/kuenstler/sondost.html archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de] ]] | ||
(1890-1974) - malarz | (1890-1974) - malarz | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest. | + | Urodził się 25 stycznia 1890 r. w [[ewim:Królewiec|Królewcu]] w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w [[ewim:Iławka|Iławce Pruskiej]] i w [[ewim:Olsztynek|Olsztynku]], realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen. | + | Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z [[ewim:Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 13: | Linia 16: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
*Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de] | *Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de] | ||
| − | [[Category:Malarze]] | + | [[Category:Malarze|Bischoff,Eduard]] |
| − | [[Category:Malarstwo]] | + | [[Category:Malarstwo|Bischoff,Eduard]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1801-1918|Bischoff,Eduard]] |
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1919-1944|Bischoff,Eduard]] |
| + | [[Category:1945-1989|Bischoff,Eduard]] | ||
| + | [[Category:Prusy Wschodnie|Bischoff,Eduard]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:20, 29 lip 2014
(1890-1974) - malarz
Spis treści
Biografia
Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest.
Działalność
Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: Die Kuste von Nidden im Abendschein (Nadbrzeże w Nidzie wieczorem), Kuhe auf der Nehrung (Krowy w wodzie), Der Mond uber dem Haff (Księżyc nad Mierzeją). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – Lovisem Corinthem, innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen.
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Biografie Niemców z Prus Wschodnich : Leksykon / Jan Chłosta. – Olsztyn : SQL, 2010. – S. 22.
- Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1999. – S. 17-18.
Zobacz też
- Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen www.gelsenkirchener-geschichten.de
