Alexander Kolde

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Alexander Kolde w pracowni w Królewcu w 1934 r.
Źródło: www.alexander-kolde.de
Kętrzyn, olej, 1955-1957.
Źródło: www.ostpreussisches-landesmuseum.de
Portret dziewczynki, olej, 1910.
Źródło: www.arcadja.com

(1886-1963) – artysta malarz, kolorysta

Biografia

Urodził się 2 marca 1886 r. w Haldensleben koło Magdeburga jako pierwsze z siedmiorga dzieci. Miał jeszcze trzy siostry i trzech braci. Gdy miał około siedmiu lat jego rodzina przeniosła się do Kętrzyna. Tu jego ojciec został właścicielem fabryki mydła. W Kętrzynie ukończył gimnazjum. Następnie w 1906 r. podjął studia w akademiach sztuki w Berlinie, potem Monachium. Kształcił się pod kierunkiem Heinricha Wolfa i Richarda Pfeiffera. W latach 1914-1918 był żołnierzem w czasie I wojny światowej. Dwukrotnie była ranny w, w tym raz ciężko. Po zwolnieniu z wojska (w stopniu sierżanta) wrócił do Królewca i wznowił przerwane studia. W 1920 r. ożenił się z Helene Weber. Z tego małżeństwa miał trzy córki. W 1924 r. opuścił Niemcy i wyjechał na kilka miesięcy do Nowego Jorku. Odbył też krótkie wyjazdy studyjne do Szwajcarii i Francji. Ponieważ jego twórczość nie odpowiadała nazistowskiej koncepcji sztuki, w 1940 r. wyjechał z Królewca i zamieszkał w Grudziądzu. Do wybuchu II wojny światowej tworzył głównie portrety. Po 1945 r. osiadł w Flensburgu, gdzie mieszkał do końca życia. Tam też zmarł 2 marca 1963 r.

Twórczość

W swoich obrazach wielokrotnie przywoływał sceny zapamiętane dzieciństwa. Wśród jego stałych motywów był zamek kętrzyński i kościół pod wezwaniem św. Jerzego. Określany był mistrzem kolorów. Najwięcej jego prac powstało w okresie międzywojennym. Otworzył wówczas w Królewcu pracownię malarską i przewodził grupie Der Ring, skupiającej artystów wschodniopruskich. W swojej twórczości sięgał do motywów starożytnej Grecji, tematów roślinnych, a przede wszystkim odtwarzał uroki wschodnipruskiego krajobrazu i współczesnego Królewca. W czasie II wojny światowej zaginęła większość jego prac. Podjął próbę odtworzenia swoich dzieł. W krótkim czasie namalował około 250 obrazów olejnych i 150 akwareli oraz stworzył 150 rysunków. Jest też autorem dwóch cyklów barwnych litografii o tematyce religijnej (m.in. „Wędrujący Chrystus”), które są wyrazem doświadczeń wojennych artysty. Pierwsze wystawy jego malarstwa miały miejsce w Królewcu jeszcze w latach 20-tych. W 1936 r. w Teichert przygotowano dużą ekspozycję jego prac z okazji 50-tych urodzin. Jednak na dzień przed jej otwarciem zapadła decyzja o wycofaniu dzieł. W okresie od 1946 r. do 1963 r. odbyły się wystawy m.in. w miejscowościach: Schleswig, Lippstadt, Düsseldorf, Kilonia, Rendsburg, Baden-Baden, Recklinghausen, Duisburg, Goslar, Meldorf, Darmstadt, Bonn, Brema, Hildesheim, Flensburg, a także w Granicznej Akademii Sankelmark. Jedna z większych ekspozycji miała miejsce w 1961 r. w muzeum w Flensburg, zorganizowana z okazji 75-tych urodzin artysty.

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Biografie Niemców z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn : SQL, 2010. – S. 96.
  2. Korowaj, Tadeusz: Znane postacie dawnego Rastenburga / Tadeusz Korowaj // „Życie Kętrzyna”. – 1999, nr 27, s. 11.
  3. Chłosta, Jan: Paleta i kalendarz. Znani z kalendarza / Jan Chłosta // „Gazeta Olsztyńska”. – 1997, nr 221, s. 10.

Zobacz też