Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Pieszkowie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 17:58, 10 lut 2014 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: [http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/gallery,1,4233.html www.polskaniezwykla.pl] [[Image:…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. T. 2, red. B. Magdziarz, Olsztyn 1999, s. 50.
Fot. Anton Ulbrich. 1905/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 57806.
Ambona i konfesjonał. Fot. Anton Ulbrich. 1905/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 57808.

Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XVI wieku.

Lokalizacja

Kościół został wybudowany na wzniesieniu, na terenie wsi Pieszkowo (niem. Petershagen). Wieś położona jest w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.

Historia

Pierwsza świątynia w Pieszkowie powstała najprawdopodobniej niedługo po lokacji wsi w 1336 roku. Została on jednak zniszczona podczas wojny w roku 1414. Obecny kościół został ufundowany przez rodzinę Tettau z Tolka w 1593 roku. Drewniana wieża tego kościoła została zniszczona przez orkan w 1818 roku. W 1897 roku zastąpiono ją wieżą murowaną. Z tego samego okresu pochodzi zachodni szczyt korpusu nawowego. W czasach reformacji kościół przejęli ewangelicy. W wieku XVI i XVII kazania wygłaszano po polsku.. W 1945 roku świątynię przejęli katolicy, a kościół konsekrowano ku czci św. Magdaleny. W 1962 roku utworzono tu samodzielną parafię.

Opis

Jest to kościół orientowany, salowy, o cechach gotyckich. Wzniesiono go na rzucie wydłużonego prostokąta z cegły i częściowo otynkowano. Po stronie północnej znajduje się zakrystia, od południa kruchta a od zachodu wąska neogotycka wieża powiązana z nawą uskokowo-sterczynowym szczytem. Wieża w dolnej kondygnacji jest czworoboczna, w wyższej – sześcioboczna. W jej przyziemiu znajduje się kruchta, do której prowadzi portal ostrołukowy o profilowanych ościeżach. Wyżej umieszczono okna ostrołukowe różnej wielkości, a także okrągłe otwory okienne. Całość zwieńczono hełmem ostrosłupowym z kutym, żelaznym krzyżem na szczycie. Korpus nawowy przykryto dachem dwuspadowym z dachówki. We wnętrzu nawy zastosowano pozorne (drewniane) sklepienie kolebkowe.

Wyposażenie

Wystrój i wyposażenie kościoła utrzymane jest w stylu barokowym. Cechy tego stylu posiada m.in.:

  • manierystyczny ołtarz główny, ufundowany w 1593 roku (polichromowany w 1717 roku, dwukrotnie odnawiany w XVIII wieku),
  • ambona z 1691 roku (polichromowana w 1733 roku), wykonana prawdopodobnie przez Johanna Christopha Döbela,
  • konfesjonał z lat 1686/1700 (polichromowany w 1737 roku),
  • anioł chrzcielny z około 1720 roku.

Bibliografia

  1. Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 167.
  2. Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. – Gdynia : Wydawnictwo Region, 2012. – S. 64.