Olsztyński Informator Kulturalny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Image:Oik75.jpg|thumb|right|200px|Olsztyński Informator Kulturalny z 1975 r. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | [[Image:OIK70.jpg|thumb|right|200px|Olsztyński Informator Kulturalny z lat 70. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | [[image:acoik7.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
Miesięcznik ukazujący się w latach dziewięćdziesiątych - od maja 1992 r. Nawiązywał do miesięcznika o tej samej nazwie wydawanego w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] w latach 70. | Miesięcznik ukazujący się w latach dziewięćdziesiątych - od maja 1992 r. Nawiązywał do miesięcznika o tej samej nazwie wydawanego w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] w latach 70. | ||
==OIK w latach 70.== | ==OIK w latach 70.== | ||
| − | + | Potrzebę wydawania miesięcznego informatora kulturalnego dla miasta Olsztyna już na początku lat 70. dostrzegali aktywni działacze i pracownicy klubów, domów kultury, instytucji i stowarzyszeń kulturalnych. Urzeczywistnienia zamysłu podjęło się [[Towarzystwo Miłośników Olsztyna]] (TMO), kierowane przez bankowca [[Witold Jarosz|Witolda Jarosza]] oraz Wydział Kultury Urzędu Miejskiego w Olsztynie, którym kierował wówczas [[Remigiusz Dobkowski]]. Rozesłano do wszystkich ówczesnych zakładów pracy, instytucji, organizacji, szkół, a także autorytetów moralnych pomysł z opisem idei wraz z apelem o aktywne i finansowe wsparcie. Pierwsze numery OIK finansowano ze środków miasta. Z czasem pojawili się sponsorzy, którzy przejęli na siebie obowiązki pokrywania kosztów papieru, druku oraz symbolicznych honorariów autorskich w zamian za udostępnienie powierzchni reklamowych w każdym z kolejnych numerów. Stałymi sponsorami były przede wszystkim Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych "Stomil", Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego, Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem" oraz Domy Towarowe "Centrum". Przekazywały one na konto TMO stosowne środki, z których dokonywano opłat. | |
| − | |||
| − | Potrzebę wydawania miesięcznego informatora kulturalnego dla miasta Olsztyna już na początku lat 70. dostrzegali aktywni działacze i pracownicy klubów, domów kultury, instytucji i stowarzyszeń kulturalnych. Urzeczywistnienia zamysłu podjęło się [[Towarzystwo Miłośników Olsztyna]] (TMO), kierowane przez bankowca [[Witold Jarosz|Witolda Jarosza]] oraz Wydział Kultury Urzędu Miejskiego w Olsztynie, którym kierował wówczas [[Remigiusz Dobkowski]]. Rozesłano do wszystkich ówczesnych zakładów pracy, instytucji, organizacji, szkół, a także autorytetów moralnych pomysł z opisem idei wraz z apelem o aktywne i finansowe wsparcie. Pierwsze numery OIK finansowano ze środków miasta. Z czasem pojawili się sponsorzy, którzy przejęli na siebie obowiązki pokrywania kosztów papieru, druku oraz symbolicznych honorariów autorskich w zamian za udostępnienie powierzchni reklamowych w każdym z kolejnych numerów. Stałymi sponsorami były przede wszystkim Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych "Stomil", Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego, Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem". Przekazywały one na konto TMO stosowne środki, z których dokonywano opłat. | ||
| − | W każdym kolejnym numerze zamieszczano bezpłatnie przede wszystkim zapowiedzi repertuarowe wszystkich kin, teatrów, orkiestr, muzeów, galerii wystaw, klubów, świetlic, domów kultury nadsyłane do redakcji lub pozyskiwane w drodze dziennikarskich penetracji. | + | W każdym kolejnym numerze zamieszczano bezpłatnie przede wszystkim zapowiedzi repertuarowe wszystkich kin, teatrów, orkiestr, muzeów, galerii wystaw, klubów, świetlic, domów kultury nadsyłane do redakcji lub pozyskiwane w drodze dziennikarskich penetracji. Publikowano także zdjęcia, wiersze, rysunki, ciekawostki, miniaturki prozatorskie lokalnych twórców, inicjowano publiczne akcje i konkursy ([[Dni Olsztyna]], Olsztyn miastem kwiatów i zieleni, konkursy literackie). |
Miesięcznik w nakładzie 1000 egzemplarzy drukowany był w Olsztyńskich Zakładach Graficznych im. Seweryna Pieniężnego (OZGraf.), dystrybucją do sponsorów zajmowało się TMO, do mieszkańców i gości Olsztyna Informator docierał odpłatnie za pośrednictwem kiosków Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki "Ruch". Nad treścią stały nadzór miała cenzura dokonując ingerencji w razie potrzeby. | Miesięcznik w nakładzie 1000 egzemplarzy drukowany był w Olsztyńskich Zakładach Graficznych im. Seweryna Pieniężnego (OZGraf.), dystrybucją do sponsorów zajmowało się TMO, do mieszkańców i gości Olsztyna Informator docierał odpłatnie za pośrednictwem kiosków Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki "Ruch". Nad treścią stały nadzór miała cenzura dokonując ingerencji w razie potrzeby. | ||
| Linia 15: | Linia 16: | ||
==OIK w latach 90.== | ==OIK w latach 90.== | ||
| − | [[Image:OIK.jpg|thumb|right| | + | [[Image:OIK.jpg|thumb|right|200px|Pierwszy numer Olsztyńskiego Informatora Kulturalnego, maj 1992 r. <br>Źródło:Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]] |
| + | [[image:oik2.jpg|thumb|right|200px|Źródło:Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
OIK trafiał do osób zainteresowanych problematyką kulturalną. Był rozprowadzany przez placówki kultury, indywidualną sprzedaż i prenumeratę kolportowany przez sieć kiosków i dużych sklepów spożywczych, otrzymywały go wszystkie instytucje będące współwydawcami, urzędy gmin [[ewim:Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]], gminne i miejskie ośrodki kultury, wydziały kultury urzędów wojewódzkich w Polsce, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Ośrodek Badań Poznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Biblioteka Raczyńskich, Biblioteka Narodowa, Biblioteka Polskiej Akademii Nauk. OIK był także umieszczony w "Katalogu Prasy Polskiej", "Katalogu Mediów w Polsce" i "Katalogu czasopism społeczno-kulturalnych" wydawanym przez Fundację im. S. Batorego. Bezpłatne egzemplarze otrzymywała Biblioteka Publiczna oraz wszystkie biblioteki miejskie. Od marca 1996 r. Olsztyński Informator Kulturalny był dostępny w sieci Internet. | OIK trafiał do osób zainteresowanych problematyką kulturalną. Był rozprowadzany przez placówki kultury, indywidualną sprzedaż i prenumeratę kolportowany przez sieć kiosków i dużych sklepów spożywczych, otrzymywały go wszystkie instytucje będące współwydawcami, urzędy gmin [[ewim:Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]], gminne i miejskie ośrodki kultury, wydziały kultury urzędów wojewódzkich w Polsce, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Ośrodek Badań Poznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Biblioteka Raczyńskich, Biblioteka Narodowa, Biblioteka Polskiej Akademii Nauk. OIK był także umieszczony w "Katalogu Prasy Polskiej", "Katalogu Mediów w Polsce" i "Katalogu czasopism społeczno-kulturalnych" wydawanym przez Fundację im. S. Batorego. Bezpłatne egzemplarze otrzymywała Biblioteka Publiczna oraz wszystkie biblioteki miejskie. Od marca 1996 r. Olsztyński Informator Kulturalny był dostępny w sieci Internet. | ||
Aktualna wersja na dzień 12:04, 25 paź 2018
Miesięcznik ukazujący się w latach dziewięćdziesiątych - od maja 1992 r. Nawiązywał do miesięcznika o tej samej nazwie wydawanego w Olsztynie w latach 70.
Spis treści
OIK w latach 70.
Potrzebę wydawania miesięcznego informatora kulturalnego dla miasta Olsztyna już na początku lat 70. dostrzegali aktywni działacze i pracownicy klubów, domów kultury, instytucji i stowarzyszeń kulturalnych. Urzeczywistnienia zamysłu podjęło się Towarzystwo Miłośników Olsztyna (TMO), kierowane przez bankowca Witolda Jarosza oraz Wydział Kultury Urzędu Miejskiego w Olsztynie, którym kierował wówczas Remigiusz Dobkowski. Rozesłano do wszystkich ówczesnych zakładów pracy, instytucji, organizacji, szkół, a także autorytetów moralnych pomysł z opisem idei wraz z apelem o aktywne i finansowe wsparcie. Pierwsze numery OIK finansowano ze środków miasta. Z czasem pojawili się sponsorzy, którzy przejęli na siebie obowiązki pokrywania kosztów papieru, druku oraz symbolicznych honorariów autorskich w zamian za udostępnienie powierzchni reklamowych w każdym z kolejnych numerów. Stałymi sponsorami były przede wszystkim Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych "Stomil", Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego, Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem" oraz Domy Towarowe "Centrum". Przekazywały one na konto TMO stosowne środki, z których dokonywano opłat.
W każdym kolejnym numerze zamieszczano bezpłatnie przede wszystkim zapowiedzi repertuarowe wszystkich kin, teatrów, orkiestr, muzeów, galerii wystaw, klubów, świetlic, domów kultury nadsyłane do redakcji lub pozyskiwane w drodze dziennikarskich penetracji. Publikowano także zdjęcia, wiersze, rysunki, ciekawostki, miniaturki prozatorskie lokalnych twórców, inicjowano publiczne akcje i konkursy (Dni Olsztyna, Olsztyn miastem kwiatów i zieleni, konkursy literackie).
Miesięcznik w nakładzie 1000 egzemplarzy drukowany był w Olsztyńskich Zakładach Graficznych im. Seweryna Pieniężnego (OZGraf.), dystrybucją do sponsorów zajmowało się TMO, do mieszkańców i gości Olsztyna Informator docierał odpłatnie za pośrednictwem kiosków Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki "Ruch". Nad treścią stały nadzór miała cenzura dokonując ingerencji w razie potrzeby.
Trzon redakcji zmieniał się na przestrzeni czasu. Stroną redakcyjną zajmowali się m. in.: Andrzej Cieślak (był również redaktorem naczelnym czasopisma w latach 70.), Zofia Dudzińska, Remigiusz Dobkowski. Grafikę opracowywał Henryk Cirut, zdjęcia dostarczał Stanisław Szczyglewski. W Informatorze swoje teksty publikowali m. in. Jerzy Górczyński, Jolanta Juran, Maria Weber. Redakcja techniczna spoczywała w rękach Romualda Rudzińskiego i Józefa Patoły z drukarni OZGraf.
Redakcja mieściła się w budynku przy ul. Partyzantów 87. Miesięcznik wydawano w rozmiarach 17,5 x 12 cm przy 54 stronach. Druk stron odbywał się zawsze w dwóch kolorach: teksty w czerni, a materiały graficzne co numer w innym kolorze.
OIK w latach 90.
OIK trafiał do osób zainteresowanych problematyką kulturalną. Był rozprowadzany przez placówki kultury, indywidualną sprzedaż i prenumeratę kolportowany przez sieć kiosków i dużych sklepów spożywczych, otrzymywały go wszystkie instytucje będące współwydawcami, urzędy gmin województwa olsztyńskiego, gminne i miejskie ośrodki kultury, wydziały kultury urzędów wojewódzkich w Polsce, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Ośrodek Badań Poznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Biblioteka Raczyńskich, Biblioteka Narodowa, Biblioteka Polskiej Akademii Nauk. OIK był także umieszczony w "Katalogu Prasy Polskiej", "Katalogu Mediów w Polsce" i "Katalogu czasopism społeczno-kulturalnych" wydawanym przez Fundację im. S. Batorego. Bezpłatne egzemplarze otrzymywała Biblioteka Publiczna oraz wszystkie biblioteki miejskie. Od marca 1996 r. Olsztyński Informator Kulturalny był dostępny w sieci Internet.
OIK nie tylko informował o wydarzeniach kulturalnych, promował olsztyńskie instytucje kultury, ale również promował same miasto Olsztyn będąc ówcześnie jego kulturalną wizytówką, również za granicą - redakcja otrzymywała częste listy elektroniczne z USA, Litwy i Niemiec.
OIK był jednym z pierwszych tego typu wydawnictw regionalnych w Polsce. Szybko stał się wzorem dla innych, do redakcji trafiały często informatory kulturalne z innych miast o bardzo zbliżonym formacie i tematyce, zawartości merytorycznej, a nawet szacie graficznej.
Wydawca
Współwydawcy
- Olsztyński Teatr Lalek
- Warmińsko-Mazurska Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie
- Regionalny Ośrodek Kultury w Olsztynie
- Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie
- Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie
- Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
- Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku
- Centrum Polsko-Francuskie Côtes d’Armor – Warmia i Mazury
- Biuro Wystaw Artystycznych w Olsztynie
Redaktorzy naczelni
Nagrody
- 1994 - XXVII Ogólnopolski Konkurs "Bliżej Teatru" Teatr 94' - nagroda za wspieranie i popularyzację inicjatyw kulturalnych - przyznana redaktor naczelnej Ewie Labes-Kunickiej
Bibliografia
1. Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych, Dokumentacja dyrektora 1997, poz. 10/143.
2. Informacje nadesłane przez Andrzeja Cieślaka.
